Makale, “İstesek de istemesek de değişim geliyor." sözüyle başlıyor. Değişim, kömür madenlerinin eski etkinliğini yitirmesi kaynaklı. Yarım milyon işçiyi temsil eden Birleşik Maden İşçileri Sendikası kömürün geri gelmeyeceği gerçeğini kabul ederek bir gelecek tasarısı hazırlamış. Hedef: "madenciler, aileleri ve toplulukları için fırsatları artıracak gerçek bir enerji geçişi".
Makalede ABD de eski ve yeni iki dönemin ve liderin çevre ve iktisat politikaları tartışılıyor, Trump ve Biden hükümetlerinin kömür madenlerine ve çevre politikalarına bakışını öne koyuyor. Politikalar liderler kadar zıt, ve siyasi ve iktisadi öncelikleri gösteriyor, Trump’ın maden işçilerinin taleplerine rağmen madenleri açmasının aksine Biden, maden işçilerinin söz konusu belgedeki tavsiyesine uyarak, kapanan madenler yerine yeni işler için altyapı harcamalarına yönelmeyi hedefliyor.
Makale önemli bir temenniyle bitiyor: Çevresel felaketten kaçınmaya çalışırken işlerini kaybedecek olan işçilere ve bölgelere yardım etmek ve genel olarak iklim politikasını, verimlilik bedel olsa bile, mümkün olduğu kadar siyaseten makul hale getirmek gereklidir. Bu temenni çevrenin sürdürülebilirlik ilkesi çerçevesinde düşünülmesi gerektiğine işaret ediyor.
Kaynak:
Getting Real About Coal and Climate: A document from the United Mine Workers offers reason to hope. April 22, 2021, by Paul Krugman Opinion Columnist
https://www.nytimes.com/2021/04/22/opinion/coal-mine-workers-climate.html?searchResultPosition=1
